گفت : چه غذای خوشمزه ای ! بونو پیشیرن ال درد گؤرمه سین .( دستی که این غذا را پخته درد نبیند . )
گفتم : نوش جان .
گفت : این کیک خیلی خوشمزه است شیرینی و خامه زیادی حالم را به هم می زند . خامه و مزه این کیک به اندازه است .دادیندان دویماق اولمور ( بس که خوشمزه است آدم سیر نمی شود . )
گفتم : نوش جان . قابل شما را ندارد .
2007/11/25
گفتگو
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
شهربانو جان یکی از بدترین نوع شکنجه روحی همانا شکنجه آدمها از طریق حرف زشت هست ....انسانی که از این نوع کار حمایت میکند و ادعا دارد که تو اگر ببخشی بهتره و فراموش کنی عملی بهتره .... دوست تو که نیست هیچ دشمن تو هست!!!! از این نوع کارها باید سخن گفت ...باید آدم خودش رو خالی کنه .....بعضی اصلا از روی غرض هم شاید این کارها رو نکنند ....اما اگر آدم مقایشه کنه هانطور که تو کردی ....شاید آن انسان یه جرقه ای به مغزش بخوره و ببینه که واقعا عجب عمل زشتی مرتکب میشده .....این حرفها لایق یه انسان مخصوصا کسی که وقت گذاشته برای آدم زحمت کشیده نیست .....قبول این عمل هم اشتباهه محضه
سلام
خیلی جالب بود, جالب و دردناک. به یادم انداخت که ما از همان فرهنگی هستیم که پایه های اصلی اش را چنین رفتارهای بیماری تشکیل می دهد.رفتارهای شبه مدرن در شهر های بزرگ ایران نه تنها بسیار زیاد نیست بلکه بسیار نابالغ و نامتعادل می باشد بطوریکه با کوچکترین فشاری شخص ایستایی روانی خویش را گم کرده و در همان رفتار های سنتی به دنبال تعادلی ظاهری اما سازگار با اموزه های سنتی خودخواهانه و بیمارگونه خویش می گردد.
از انجا که بهترین راهنمای راه اینده, مرور باریکبینانه گذشته می باشد,نوشتن های مکرر از ان تلاشهای ادمی را در رسیدن به اینده ای بهتر بیشتر به هدف نزدیک خواهد کرد.
اللرین درد گورمه سین
Mehdi
Post a Comment